تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت

زمینه و هدف: کنترل موفقیت آمیز قند خون در بیماران دیابتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از آنجایی که مهم ترین عامل بروز عوارض و مرگ و میر، خودمراقبتی ضعیف گزارش شده است؛ لذا این بیماران نیازمند دانش خودمراقبتی پیگیر می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه ی کارآزمایی بالینی حاضر، 80 بیمار مبتلا به دیابت تحت پوشش کلینیک دیابت شهر بندرعباس به روش تصادفی انتخاب و بر اساس روش تصادفی طبقه بندی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برنامه ی آموزش گروهی طراحی شده در گروه مداخله طی 9 جلسه ی 60 دقیقه ای به مدت 12 هفته اجرا گردید؛ در حالی که گروه کنترل، مراقبت های معمول کلینیک را دریافت کردند. داده ها با استفاده از فرم ویژگی های فردی و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله در بدو ورود به مطالعه و 12 هفته بعد، جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های من ویتنی، کای دو، تی مستقل و تی زوج تحت نرم افزار آماری 18 spss انجام شد. یافته ها: میانگین درصد هموگلوبین گلیکوزیله قبل از مداخله، در گروه های مداخله و کنترل به ترتیب 1/66 ± 8/18 و 2/10 ± 8/41 بود که بعد از مداخله به ترتیب به 1/48 ± 7/78 و 2/11 ± 8/82 رسید (0/01 = p). نتیجه گیری: اجرای برنامه ی آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر کاهش هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی موثر بوده و می تواند توسط پرستاران و سایر کارکنان بهداشتی به عنوان یک روش آموزشی مناسب جهت کنترل دیابت بیماران مورد استفاده قرار گیرد.